De vele artikelen die verschijnen over zelfsturing en zelforganisatie hebben een opvallende overeenkomst: het onderwerp macht wordt genegeerd. En dat terwijl de rol van macht doorslaggevend is in het bereiken van duurzame zelfsturing.
Duurzame zelfsturing vraagt om
structureel empowerment, ofwel de daadwerkelijke distributie van zeggenschap en
verantwoordelijkheid naar het laagste niveau in een organisatie waar een
vakkundig besluit genomen kan worden (Sinteur, 2018). In essentie vraagt dat om
het delen van macht en dus om het loslaten van formele machtsposities. Veel
bedrijfseigenaren en managers zijn huiverig voor dat loslaten. Halfslachtige
pogingen daartoe zijn een belangrijke reden voor het mislukken van invoering
van zelfsturing. Wat ontbreekt is het vertrouwen dat een organisatie zonder
formele machtsposities zichzelf kan besturen. In de praktijk blijkt dat die
besturing van de organisatie onder meer is geborgd in collectieve waarden. De essentie
nu is dat het niet de collectieve waarden zijn die leiden tot zelfsturing, het
is de distributie van macht waarop de zelfsturing is gebaseerd, die leidt tot
deze collectieve waarden. En dus begint zelfsturing met distributie van macht.